ပိုးဟပ္ေလး ၏ အေတြ႔အၾကံဳ

၄.၆.၂၀၀၅

အေဖနဲ႔ အေမ ကြ်န္ေတာ္ သြားေတာ႔မယ္ေနာ္ က်မၷာေရးလည္းဂရုစုိက္ၾကအုံးေနာ္

မၾကီး ေမာင္ေလးသြားေတာ႔မယ္ အေဖနဲ႔အေမကို ဂရုစိုက္လုိက္အုံးေနာ္

ေအးပါေမာင္ေလးရယ္ ေမာင္ေလးလည္း အစစ အရာရာဂရုစုိက္ေနာ္

ဟုတ္ကဲ႔ မၾကီး

ပိုးဟပ္ေလး စကၤာပူ ဆုိတဲ႔ ျမိဳ႔ၾကီးကို စတင္ထြက္ခြာလာတာပါ
ေၾသာ္ စထြက္လာခါစတုန္းက စကၤပူ ဆုိတာရယ္ သေဘၤာက်င္းမွာလုပ္ရမယ္ဆုိတာပဲသိတယ္။ ဘာဆုိဘာမွမသိ အဲဒီေလာက္ထိ ရန္ကုန္သားပီပီ လည္လည္ဝယ္ဝယ္ရွိတာ :D
ေအာင္ျမတ္ေလး ဒီေရာက္ေတာ႔မွ ဒုကၡနဲ႔ လွလွနဲ႔ ကိုေတြ႔ေတာ႔တာ
တက္လုိက္ရတဲ႔ သင္တန္းေတြက လည္း ၄၊၅ ခုေလာက္ရွိတယ္ ျပီးျပန္ေတာ႔ အလုပ္လုပ္ရျပီေပါ႔
သာမန္ပင္ပန္းမႈေလာက္ပဲရွိမယ္ ထင္တာ ငရဲခန္းထဲေရာက္သလား ေအာက္ေမ႔ရတယ္
ငရဲခန္းေတာင္ ဒီေလာက္ပူျပင္းလိမ္႔မယ္မထင္ဘူး
တစ္ေနကုန္ မုိးလင္းကေန မုိးခ်ဳပ္ အဲဒီ သေဘၤာဆုိတဲ႔ ဟာၾကီထဲမွာ အလုပ္လုပ္ၾကရတယ္
ကြ်န္ေတာ္ကေတာ႔ ပါမစ္ ၂ ႏွစ္ျပည့္ျပီးရင္ျပန္မယ္လုိ႔ တြက္ထားတာ
ကံေကာင္းခ်င္ေတာ႔ ၁ ႏွစ္ေက်ာ္တဲ႔ အခ်ိန္မွာ အျပင္ဆုိဒ္မွာ ဆင္းရမယ္ဆုိျပီး တာဝန္က်လာတယ္(တျခား ကုမၼဏီမွာေပါ႔ )
over time ေတာ႔မရွိဘူးေပါ႔ လစာနည္းသြားေတာ႔တစ္ခါစိတ္ညစ္ရျပန္ေရာ..............
အင္း...ဒီလုိနဲ႔ ၁ ႏွစ္ ၁၀ လျပည့္ေတာ႔
"မင္း ကားေမာင္းလုိင္စင္ေျဖရမယ္တဲ႔ စာရြက္စာတန္းေတြ အကုန္ရွိလားတဲ႔" ကြ်န္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္ေပ်ာ္သြားတယ္
ဒါနဲ႔ အင္းေပါ႔ ေျဖမယ္လုိ႔ေျပာလုိက္တယ္
နဂုိတည္းက ကားသိပ္ေမာင္းခ်င္တဲ႔ေကာင္ဆုိေတာ႔ အဆင္ေျပသြားတာေပါ႔
ေမ်ာက္လက္ထဲ အုန္းသီးရလာသလုိပဲ :D
အင္း.......ဘာလုိလုိနဲ႔ ၅ႏွစ္ေတာင္ျပည့္ေတာ႔မယ္
ဘယ္အခ်ိန္မွ မိဘရိပ္မွာ ျပန္ခုိလႈံခြင္႔ ရမယ္မသိေသးဘူး



အိမ္လြမ္းသူ