စိတ္ထဲမွာ လည္း အလ်င္လုိေနသည္။ အိမ္ကို အျမန္ ျပန္ေရာက္ခ်င္လွသည္။ ထုိ႔ေၾကာင္႔ ေလယာဥ္ေရာက္ေရာက္ခ်င္းပင္ ေရွ႕ဆံုးမွ ထြက္ႏုိင္ရန္ ထုိင္ခံုမွ ေစာေစာထ၍ ေရွ႕ဆုံးမွ ထြက္ႏုိင္ရန္ ၾကိဳးစားရေလသည္။ ေလယာဥ္ထဲမွ ထြက္ထြက္ခ်င္း စိတ္က ေလာေနလို႔လား မသိဘူး အင္မီဂေရးရွင္း တြင္ ေရွ႕ဆံုးမွ ေရာက္ေအာင္ အေသာ႔ႏွင္ရေလသည္။ ၂ ႏွစ္ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ ခြဲခြာခဲ႔ ရေသာ ေဖေဖ ႏွင္႔ ေမေမ႔ ကို ေတြ႔ခ်င္လြန္းလွေလျပီ။ " ဝွဴး " ခုမွပဲ အျပင္ေရာက္ေတာ႔တယ္။ ေမေမ႔ကို ေတြ႔ေတြ႔ခ်င္း ေျပးဖက္မိေလသည္။ ေမေမတုိ႔ ေနေကာင္းတယ္ေနာ္ သားျပန္လာျပီေလ အေမ။ အေမ႔မွာ ဝမ္းသာလြန္းလွ သျဖင္႔ မ်က္ရည္က်မိေလ သည္။
" အေမ "
" သား ေျပာေလ "
" အေဖ ေကာဟင္ "
"...... "
ဘာမွ မေျပာေပ
ခဏေနမွ
" အေမ "
" သား ေျပာေလ "
" အေဖ ေကာဟင္ "
"...... "
ဘာမွ မေျပာေပ
ခဏေနမွ
" ျမိဳ႔ထဲကို ကိစၥ ရွိလုိ႔ သြားတယ္ သား "
သိပ္ေတာ႔ ဘဝင္မက်ခ်င္ လွေပမဲ႔ ဘာမွမေျပာေတာ႔ေပ။
ေၾသာ္ ၂ ႏွစ္ေက်ာ္ေက်ာ္ ခြဲခြာလာရတဲ႔ ရန္ကုန္ ျမိဳ႕ ၾကီးရဲ႕ ရႈ႕ခင္းေတြကို ေငးၾကည့္ရင္း ကိုယ္ေနခဲ႔တဲ႔ ျမိဳ႕သစ္ေလး ဆီကို ေရာက္လာခဲ႔ပါျပီ။ အိမ္ ျပန္ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ညီအငယ္နဲ႔ တူမ ႏွစ္ေယာက္က သူတုိ႔ အတြက္ ဘာပါမလဲ ဆုိျပီး ခရီးေဆာင္အိပ္ တစ္လုံး နဲ႔ အလုပ္ရႈပ္ေနၾကေလရဲ႕။
" သား ခဏနားလုိက္ အံုးေနာ္၊ ျပီးမွ ေရမိုးခ်ိဳးျပီး အနားယူေပါ႔ ဟုတ္ျပီလား "
" ဟုတ္ကဲ႔ ေမေမ "
ေရမိုးခ်ိဳးျပီးေတာ႔ အေဖ႔ကို သတိရလုိ႔ ထပ္ေမးမိတယ္။ " အေမ၊ အေဖ ဘယ္ကို သြားတာလဲဟင္၊ ဘယ္ေတာ႔ ျပန္ေရာက္မွာလဲ " ဆုိေတာ႔ အေမ ဘာမွ ျပန္မေျပာပါဘူး။ ခဏေနေတာ႔ ေမေမ ဓာတ္ပံု တစ္ခုကို ယူလာျပတယ္။ ဓာတ္ပံုကို ၾကည့္လုိက္ေတာ႔ ကြ်န္ေတာ္႔ မ်က္လံုးေတြ ျပာေဝခဲ႔ရတယ္။ တကယ္ကို မယုံႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္ခဲ႔ ရျပီေလ...။ အေဖ ထာဝရ အိပ္စက္ သြားပါေပါ႔လား.... အေဖရယ္ သားျပန္လာေအာင္ေတာင္ မေစာင္႔ႏုိင္ေတာ႔ဘူးလား အေဖရယ္..... ။
သိပ္ေတာ႔ ဘဝင္မက်ခ်င္ လွေပမဲ႔ ဘာမွမေျပာေတာ႔ေပ။
ေၾသာ္ ၂ ႏွစ္ေက်ာ္ေက်ာ္ ခြဲခြာလာရတဲ႔ ရန္ကုန္ ျမိဳ႕ ၾကီးရဲ႕ ရႈ႕ခင္းေတြကို ေငးၾကည့္ရင္း ကိုယ္ေနခဲ႔တဲ႔ ျမိဳ႕သစ္ေလး ဆီကို ေရာက္လာခဲ႔ပါျပီ။ အိမ္ ျပန္ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ညီအငယ္နဲ႔ တူမ ႏွစ္ေယာက္က သူတုိ႔ အတြက္ ဘာပါမလဲ ဆုိျပီး ခရီးေဆာင္အိပ္ တစ္လုံး နဲ႔ အလုပ္ရႈပ္ေနၾကေလရဲ႕။
" သား ခဏနားလုိက္ အံုးေနာ္၊ ျပီးမွ ေရမိုးခ်ိဳးျပီး အနားယူေပါ႔ ဟုတ္ျပီလား "
" ဟုတ္ကဲ႔ ေမေမ "
ေရမိုးခ်ိဳးျပီးေတာ႔ အေဖ႔ကို သတိရလုိ႔ ထပ္ေမးမိတယ္။ " အေမ၊ အေဖ ဘယ္ကို သြားတာလဲဟင္၊ ဘယ္ေတာ႔ ျပန္ေရာက္မွာလဲ " ဆုိေတာ႔ အေမ ဘာမွ ျပန္မေျပာပါဘူး။ ခဏေနေတာ႔ ေမေမ ဓာတ္ပံု တစ္ခုကို ယူလာျပတယ္။ ဓာတ္ပံုကို ၾကည့္လုိက္ေတာ႔ ကြ်န္ေတာ္႔ မ်က္လံုးေတြ ျပာေဝခဲ႔ရတယ္။ တကယ္ကို မယုံႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္ခဲ႔ ရျပီေလ...။ အေဖ ထာဝရ အိပ္စက္ သြားပါေပါ႔လား.... အေဖရယ္ သားျပန္လာေအာင္ေတာင္ မေစာင္႔ႏုိင္ေတာ႔ဘူးလား အေဖရယ္..... ။
" အေမတုိ႔ သားကို ဘာျဖစ္လုိ႔ မေျပာရတာလဲ" လုိ႔ ေမးမိရက္သား ျဖစ္သြားသလားေတာင္ မသိေတာ႔ပါဘူး။ "သားကို ေျပာမလုိ႔ပါပဲ သားရယ္" သားလည္း ျပန္လာခါနီး ျဖစ္ေနတာရယ္၊ ျပီးေတာ႔ သားရဲ႕ အလုပ္မွာ စိတ္ အေႏွာက္အယွက္ ျဖစ္မွာစိုးလုိ႔ အေမတုိ႔ မေျပာတာပါ" ။ အုိ.... အေမ႔မွာလည္း မ်က္ရည္ေတြနဲ႔ ပါလား ၊ ဟုတ္မွာပါေလ သားကို စိတ္မထိခုိက္ေစခ်င္လုိ႔ ျဖစ္မွာပါ။ " ေၾသာ္ ေလာက သခၤါရ ရဲ႕ သေဘာ တရား အရ အေဖ မလြန္ဆန္ႏု္ိင္လုိ႔ သားျပန္လာတဲ႔ အထိေတာင္ မေစာင္႔ ႏို္င္ေတာ႔ပါလား....
အေဖ ဆံုးပါးသြားတာ ၂ ႏွစ္ေတာင္ ျပည့္သြားျပီ ...။ ဒီတစ္ေခါက္ေတာ႔ သားမွာ ေမွ်ာ္လင္႔ စရာ အေဖ မရွိေတာ႔ ဘူး...။
